بنگاه های بخش خصوصی در کنار رسالت اقتصادی، مسئولیتهای اجتماعی را نیز مورد توجه قرار دهند
رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران:
بنگاه های بخش خصوصی در کنار رسالت اقتصادی، مسئولیتهای اجتماعی را نیز مورد توجه قرار دهند
رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران گفت: صورت واقعی توسعه، در مفهوم توسعه انسان تجلی پیدا می کند و از این منظر، بنگاه های ما باید در کنار رسالت اقتصادی خود، مسئولیتهای اجتماعی را نیز مورد توجه قرار داده و این موضوع را یکی از محورهای توسعه پایدار جامعه بدانند.
به گزارش روابط عمومی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی خراسان رضوی؛ غلامحسین شافعی که در جمع اعضای کمیسیون «مسئولیت های اجتماعی» اتاق مشهد سخن می گفت، عنوان کرد: باید در کمیسیون مسئولیت های اجتماعی اتاق مشهد به تصمیم گیران و تصمیم سازان کشور این مسئله مهم را منتقل کنیم که پول پاشی ها، اثری خاص و بلندمدت را ایجاد نمی کنند و جوامع را توانمند نمی سازند.
وی تاکید کرد: معمولاً تصور بر آن است که فعالیت های خیرخواهانه صرفاً به عنوان مسئولیت اجتماعی تلقی شوند. البته که این نوع اقدامات قابل ستایش هستند اما آیا صرف اعانه دادن، می تواند جامعه را متحول کند؟ باید به این باور برسیم که با توانمندسازی آحاد مردم می توان بستر تحول را فراهم کرد و این مهم در سیاست های حمایتی و یارانه ای دولت نیز باید مورد توجه قرار بگیرد.
شافعی با تاکید بر اینکه بنگاه اقتصادی، می تواند دانشگاهی برای تربیت انسان ها باشد مشروط بر آنکه این نوع تفکر در رویکردهای مدیریتی آن محقق شود متذکر شد: یکی از بزرگترین مسئولیت های اجتماعی ما در سازمان ها و بنگاه های اقتصادی تربیت انسان هاست. هر فردی زمانی میتواند جایگاه و نقش واقعی خود را در جامعه ایفا کند که در کنار هر فعالیتی بیشتر از آنکه به خلق ثروت مشغول شود به انساندوستی بیاندیشد.
وی با طرح این سوال که؛«در مسیر توفیق انسان ها، این عقل است که نقش بیشتری ایفا می کند یا عشق »، بیان کرد: آنچه امروز دانشمندان کشورهای توسعه یافته به آن دست یافته اند، این است که نقش مغز و فکر در توفیق انسان ها به اندازه دل و قلب موثر نیست و سهم فکر تنها 30 اما سهم قلب 70 درصد است. اگرچه کار مغز مرکز تولید اندیشه است اما تولید اندیشه بدون انگیزه، بی فایده خواهد بود.
شافعی با بیان اینکه ایده آل ترین حالت تربیتی برای بشریت در توازن مادی و معنوی یعنی توازن عشق و عقل است، گفت: اگر سیر حرکت اخلاقی جامعه را از دهه های گذشته تا به امروز بررسی کنیم، متوجه نزول جدی در این بخش می شویم. بیشتر از مشکلات اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی باید نگران این بخش باشیم، روند تنزل اصول اخلاقی، آینده را با مخاطره مواجه میکند. به این مسئله باید به عنوان یک موضوع اساسی نگاه شود چه در بنگاه های اقتصادی و چه در سطوح خرد و کلان جامعه.
وی اضافه کرد: بسیاری اعتراف دارند تعادل بین ماده و معنا شاید تنها و مهم ترین عاملی است که می تواند ما را به تراز تمدن بشر سوق دهد. به عنوان نمونه در جامعه ژاپن معنویت بالاتر از مسائل مادی قرار دارد و شاید زیربنای توفیق آن ها در امر توسعه جامعهشان نیز برگرفته از همین امر باشد.
رئیس اتاق ایران اشاره ای نیز به نقش بازاریان و فعالان اقتصادی در امور خیّرانه در طول تاریخ کشورمان داشت و متذکر شد: این قشر از گذشته ای دور تا به امروز در این عرصه نقش آفرین و پرچم دار بوده است اما نتوانسته ایم اقدامات و تلاش ها و نیت های خیرخواهانه را به درستی به جامعه معرفی کنیم و این نقیصه بر نوع نگرش ها نیز موثر بوده است.
وی با تاکید بر اینکه کمیسیون مسئولیت اجتماعی اتاق مشهد باید اثرگذاری اقدامات خود را در حوزه های مختلف افزایش دهد، عنوان کرد: امیدوارم این کمیسیون که کار خود را به تازگی آغاز کرده، بتواند منشاء اثر واقع شود و بسترساز فعالیت های ارزشمندی برای اجتماع باشد.
شافعی گوشه چشمی نیز به مفهوم مسئولیت اجتماعی در نگرش و اقدامات شرکت ها و برندهای بزرگ اقتصادی جهان داشت و توضیح داد: در کشورهای توسعه یافته، نقش مردم در پیشبرد امور و تحولسازی، پُررنگ تر از دولت هاست و از این منظر، بخشی از فعالیت های بنگاه های اقتصادی نیز در مسیر تحقق رسالت های اجتماعی آن ها تعریف می شود. برای نمونه، شرکت بوش آلمان بخش قابل توجهی از سهام خود را به امور خیرخواهانه اختصاص داده است. دولت نیز نهایت کمک به مردم را در این زمینه داشته و کار را به آنان سپرده است. اما در کشور ما، دولت منابعی از این دست را عمدتا صرف اموری می کند که راه به جایی نمی برند. شکلی از این موضوع را می توان در تخصیص تسهیلات اشتغال روستایی دید.
رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی خراسان رضوی خاطر نشان کرد: دغدغه مهم دیگر جامعه باید تقویت فرهنگ کارآفرینی و توجه دادن نسل های آینده از سنین نوجوانی به اشتغال باشد. روزگاری، تابستان ها فرصتی بود تا نوجوان ها با بازار کار آشنا شوند. از همان دوران بعضی استعداد کارآفرینی را در وجود خود کشف می کردند. کسبه بازار نیز یک شاگرد را با خود همراه می کردند و عهده دار تربیت او می شدند. گاهی با هزینه های کم می توان کارهای بزرگی انجام داد. چنین رویه هایی ریشه در فرهنگ ما دارد و باید مغتنم شمرده شوند.